Wypalanie traw jest zabronione!
Słoneczna pogoda, temperatura kilkanaście stopni powyżej zera, wszystko to zachęca do spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu. Niestety pojawiły się już pierwsze przypadki wypalania suchej roślinności. Pomimo częstego przypominania, że takie zachowanie jest zabronione, dla wielu osób wiosenne porządki oznaczają wypalanie traw na łąkach oraz nieużytkach rolnych. Należy pamiętać, że takie postępowanie jest czynem bezprawnym pociągającym za sobą odpowiedzialność karną.
Wypalanie traw jest jedną z głównych przyczyn pożarów. Podczas pożaru powstaje duże zadymienie, które jest szczególnie groźne dla osób przebywających w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca zdarzenia, z uwagi na możliwość zaczadzenia. Osoby, które wypalają roślinność, mogą narażać nie tylko swoje zdrowie i życie, ale także osób przebywających w pobliżu.
Chmury dymu mogą ograniczać także widoczność, a przez to wpływać na bezpieczeństwo na drogach. W konsekwencji może, więc dochodzić do kolizji i wypadków.
Wobec osób, których działanie sprowadzi takie zagrożenie, policjanci będą stosować sankcje karne. Pamiętajmy też, że wypalanie traw ma zabójczy wpływ na środowisko, giną rośliny i zwierzęta.
Wypalanie traw jest zachowaniem bezprawnym pociągającym za sobą odpowiedzialność karną:
a) USTAWA O OCHRONIE PRZYRODY, art. 45 mówiący, że „zabrania się wypalania roślinności na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych lub w strefie oczeretów i trzcin” oraz art. 59 mówiący, że „ kto wypala roślinność na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych, w strefie oczeretów lub trzcin podlega karze aresztu albo grzywny”, art. 124. Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów”. Art. 131: „Kto...wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary…- podlega karze aresztu albo grzywny”. Art. 30 ust. 3 pkt. 3 Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach;
b) USTAWA O LASACH, art. 30 ust. 3 pkt. 3 ustawy z 28 września 1991 roku: "w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 metrów od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności: rozniecania ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego, korzystania z otwartego płomienia i wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych.";
c) KODEKS WYKROCZEŃ, art. 82 § 3. Kto na terenie lasu, na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 metrów od nich roznieca ogień poza miejscami wyznaczonymi do tego celu albo pali tytoń, z wyjątkiem miejsc na drogach utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu ludzi, podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany;
d) KODEKS KARNY, art. 163 § 1 „ kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10", natomiast według art. 164 § 1 „kto sprowadza bezpośrednie niebezpieczeństwo zdarzenia określonego w art. 163 § 1, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8”;
e) KODEKS KARNY, art.181 § 1 Kodeksu Karnego stanowi: „Kto powoduje zniszczenie w świecie roślinności lub zwierzęcym w znacznych rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5”.
Warto zastanowić się nad tym, czy przez własną bezmyślność nie narazimy na zagrożenie swoje lub czyjeś mienie, a nawet życie oraz czy nie zostaniemy pociągnięci do odpowiedzialności karnej.